Na een conflict tussen een leerling met autisme en zijn huidige school, beslist de leerling om zich in te schrijven in een andere school. Unia dringt aan op een afsluitend gesprek met de schooldirectie, het CLB en een leerlingenbegeleider. Daarbij spreken we af dat de school Unia voortaan proactief contacteert bij vragen en problemen.

Een leerling met autisme heeft een moeilijke start na de zomervakantie. Omdat hij in de zomer een zware val maakte, vraagt hij aan de school enkele aanpassingen rond zijn uurrooster en omgeving. De school reageert eerst terughoudend, maar komt uiteindelijk samen met de ouders tot een goede verstandhouding, dankzij de tussenkomst van Unia.

De aanwezigheid van de ouders van autistische leerlingen tijdens de muziekles veroorzaakt wrijvingen in de muziekacademie. Unia bemiddelt en helpt de school en de ouders om een compromis te vinden.

Wanneer haar dochtertje op school gepest wordt omwille van haar huidskleur, roept een mama de hulp in van Unia. Het kindje loopt school in een kleine gemeente, en heeft weinig klasgenootjes met een migratieachtergrond.

Een leerlinge in het tweede leerjaar balanceert al een tijdje op de rand van een depressie. Aan het einde van het schooljaar is er een Geïntegreerde Werkperiode met een overnachting. En die overnachting ziet de leerlinge niet zitten. De directie weigert om een uitzondering voor haar te maken.

Een leerling met zware dyslexie moet voor de derde keer het vijfde middelaar overdoen. De ouders nemen contact op met Unia, waarop Unia contact opneemt met de school. Uit dat contact wordt duidelijk dat er niet handelingsgericht werd gewerkt en dat er geen redelijke aanpassingen werden voorzien voor de jongen.

Een jongen met ASS (Autisme Spectrum Stoornis) volgt les in het eerste leerjaar. De ouders vragen verschillende keren aan de school om redelijke aanpassingen te voorzien. Daar wordt niet op ingegaan. Volgens de school zou de jongen beter op zijn plaats zitten in het type 9 van het buitengewoon onderwijs.

Een mama voelt zich machteloos wanneer de school van haar kinderen beslist om hen geen extra zorg meer te geven. De school steekt de schuld op het nieuwe ondersteuningsmodel in het Vlaamse onderwijs en op de Vlaamse overheid en de koepels die niet alles geregeld krijgen.

Een lagere school weigerde het toestaan van compensatiesoftware bij evaluaties voor het vak ‘Spelling’, voor een leerling met dyslexie en dysorthografie. De school stelde dat deze aanpassingen niet wenselijk waren en de leerling ‘bevoordeelde’ in plaats van op gelijke hoogte stelde met de andere leerlingen.

In het kader van een dossier rond het weigeren van redelijke aanpassingen voor een student Handelswetenschappen met dyscalculie, nam een universiteit contact op met Unia. De universiteit legde de beslissing voor en vroeg advies.