Een sociaal verhuurkantoor verhuurt reeds 12 jaar een woning aan een Roma familie en wil het huurcontract opzeggen. De vrederechter oordeelt dat het recht op huisvesting primeert op het recht van het sociaal verhuurkantoor om het huurcontract op te zeggen.

Een man bezoekt een woning samen met zijn moeder die een hoofddoek en traditionele klederdracht draagt. Zijn kandidatuur wordt niet weerhouden. Wanneer zijn zus hetzelfde huis bezoekt wordt haar kandidatuur wel weerhouden.

Een Belgische kandidaat-huurder van Afrikaanse origine neemt contact op met een immobiliënkantoor. Hij maakt alle nodige documenten over, maar krijgt het bericht dat de eigenaar al voor een andere kandidaat heeft gekozen.

Een Belgische kandidaat-huurder van Afrikaanse origine neemt contact op met een immobiliënkantoor. Hij maakt alle nodige documenten over, maar krijgt het bericht dat de eigenaar al voor een andere kandidaat heeft gekozen. Hij vraagt een vrouw daarna om ook contact op te nemen met het agentschap: bij haar blijkt het appartement wel nog vrij te zijn. De telefoongesprekken werden opgenomen.

Een verhuurder weigert systematisch te huren aan personen die leven van een vervangingsinkomen (werklozen, zieken, steuntrekkenden). Hij weigert eerst om in dialoog te gaan en komt pas na een tweede officiële ingebrekestelling over de brug met een antwoord dat een genuanceerder licht werpt op de situatie. De partijen komen tot een minnelijk akkoord.

Een immokantoor stelt geen gunstig gevolg te kunnen verlenen aan een vraag aangezien de betrokken familie, als erkende vluchtelingen, niet over een Belgische identiteitskaart beschikt.

Een verhuurder bepaalt dat zijn kotstudenten Belgische ouders moeten hebben en tussen de 20 en de 26 jaar oud moeten zijn om zich kandidaat te kunnen stellen. De verhuurder gaat niet in op de pogingen van Unia om met hem in contact te komen.

Een Afghaans gezin maakt geen kans om een betaalbare woning te huren, omdat het immokantoor een Belgische identiteitskaart vereist.

Een koppel werd door geweigerd als huurders van een woning omdat ze van vreemde afkomst zijn en de eigenares bang was voor de reactie van de andere bewoners. Ze wees hen af via een sms waarin ze ook aangaf waarom.

Een verhuurder eiste dat zijn kandidaat-huurders een arbeidsovereenkomst van onbepaalde duur of minstens een arbeidsovereenkomst hadden. Unia ontving verschillende meldingen die erop wezen dat de verhuurder zulke eisen vaker stelde, ondanks beloften om zich aan de wet te zullen houden.