Een hogeschool van de Stad Brussel verbiedt in haar huishoudelijk reglement o.m. het dragen van religieuze tekens. Ze beroept zich hiervoor op het decreet van 31 maart 1994 van de Franse Gemeenschap (artikel 3) dat de neutraliteit van het gemeenschapsonderwijs definieert. Meerderjarige leerlingen die de hoofddoek wensen te dragen, starten een rechtszaak en de rechtbank formuleert een prejudiciële vraag.

Op 27 juni 2019 keurde de provincieraad van Waals Brabant met eenparigheid van stemmen een wijziging van zijn huishoudelijk reglement goed. Daarbij werd het dragen van elk teken van godsdienst, levensovertuiging of politieke overtuiging verboden in de scholen waarvan de provincie de organiserende macht is. Enkele studenten weigeren dit nieuwe huishoudelijke reglement en worden uit hun scholen geweerd.

Een meisje van 15 draagt de hoofddoek. Op een bepaald ogenblik wordt het schoolreglement aangepast en is het voortaan verboden om o.m. religieuze symbolen te dragen. Verschillende ontmoetingen en sancties brengen geen soelaas. De rechtszaak wordt aangespannen terwijl het meisje haar school elders verderzet.

Het hof van beroep hervormt het vonnis van de rechtbank van Tongeren van 23 februari 2018 en oordeelt dat het hoofddoekenverbod in twee middelbare scholen gerechtvaardigd is en de vrijheid van godsdienst niet schendt.

Een leerlinge uit het vijfde middelbaar wil op school haar hoofddoek dragen, maar dit recht wordt haar ontzegd op grond van het schoolreglement.

Een leerling met Down die al van in de kleuterklas op dezelfde school voor gewoon onderwijs les volgt, kon niet doorstromen naar het tweede leerjaar. Met het oog op de overstap naar het tweede leerjaar werd een ‘poll’ gehouden onder de leerkrachten met de vraag wie bereid was om – mét maximale ondersteuning – les te geven aan de jongen.

Een student wil zijn derde jaar beëindigen om af te studeren als leerkracht Natuurwetenschappen. Maar zijn diploma wordt geweigerd omdat hij een onvoldoende heeft voor het vak Frans. Hij lijdt aan dyslexie-dysorthografie: iets wat de school al drie jaar wist.

Een student zit in zijn derde jaar en wil afstuderen als leerkracht natuurwetenschappen. Hij krijgt echter zijn diploma niet, omdat hij een onvoldoende heeft voor het vak Frans. Hij lijdt aan dyslexie-dysorthografie, wat de school al drie jaar wist.

Een kleuteronderwijzeres voelt zich gediscrimineerd in vergelijking met haar vastbenoemde collega’s. Ze meent dat ze nooit voor een vaste benoeming in aanmerking kwam, omdat ze steeds voor korte periodes werkt in scholen die onder verschillende inrichtende machten, scholengroepen of scholengemeenschappen vallen. Ze is dus pluralistisch ingesteld, wat kan worden ​beschouwd als een levensovertuiging.

Enkele meerderjarige studenten van een hogeschool reageren op het verbod in het huishoudelijk reglement om een hoofddoek te dragen.