De wetgeving voorziet 19 beschermde discriminatiecriteria. Unia is bevoegd voor 17 ervan. Daartussen vind je inderdaad de ‘raciale criteria’. Die zijn goed voor een derde van de dossiers die Unia opent (een cijfer dat continu evolueert).

En de overblijvende 64%? Die gaan over andere discriminatiecriteria, zoals handicap, leeftijd, sociale afkomst, gezondheidstoestand, geloof- of levensbeschouwing of seksuele oriëntatie. Iedereen kan dus ooit nood hebben aan ondersteuning door Unia, op één of ander moment in zijn of haar leven.

Lees meer over de verschillende discriminatiecriteria.

Nee, we zijn geen clubje idealisten die gewoon doen waar we zin in hebben. De opdrachten van Unia staan zwart op wit in een Belgische wet van 1993, die op zich dan weer gebaseerd is op een internationale conventie van 1965. In 2013 werden onze bevoegdheden uitgebreid tot de gemeenschappen en gewesten, dankzij een samenwerkingsakkoord dat getekend werd door de federale overheid, de gewesten en de gemeenschappen. Wist je trouwens dat Unia ook aangeduid werd als onafhankelijke instantie voor de bescherming en de opvolging van de uitvoering van het VN-verdrag inzake de Rechten van Personen met een Handicap?

Kortom: Unia is wettelijk bevoegd om verschillende vormen van discriminatie in België te bestrijden. Wanneer we dus optreden, is dat altijd en alleen binnen het kader van de wet.

Lees meer over de geschiedenis van Unia.

De vrijheid van meningsuiting houdt in dat je ook het recht hebt om kritiek te geven, zelfs als je uitspraken choqueren, kwetsen of verontrusten. Dat is een fundamentele vrijheid. Maar geen enkele vrijheid kan grenzeloos uitgeoefend worden. Zo is negationisme verboden, maar ook het verspreiden van ideeën rond ‘rassensuperioriteit’. Het is ook verboden om doelbewust en in het openbaar aan te zetten tot discriminatie, haat, geweld of segregatie tegen anderen. Het gaat telkens om strafbare vergrijpen, die een rechter kan veroordelen.

Worden we bij Unia door het publiek gewezen op een uitspraak die mogelijk discriminerend is? Dan evalueren we eerst of de uitspraak onder de vrijheid van meningsuiting valt of wettelijk strafbaar is. Daarna bepalen we onze strategie: dialoog of gerechtelijke stappen. Elke keer baseren we onze analyse op de Negationisme-, Antidiscriminatie- en Antiracismewet.

Leer meer over de grenzen van de vrijheid van meningsuiting.

Unia verdedigt geen enkele godsdienst. Dat is niet onze taak. We komen wel tussen wanneer mensen gediscrimineerd worden omwille van hun geloof of levensbeschouwing. Veel meldingen worden daarrond gedaan door moslims, omdat die bevolkingsgroep vaak geconfronteerd wordt met discriminatie: op de huisvestingsmarkt, in de zoektocht naar een job, enz. De dossiers die we bij Unia openen weerspiegelen – helaas – vaak de realiteit van de samenleving waarin we leven.

Meer info over discriminatie omwille van geloof of levensbeschouwing.

België mag trots zijn op de juridische bescherming die we hebben voor LGBT-personen. Maar niet alles is rozengeur en maneschijn. Sinds 2010 is het aantal geopende dossiers bij Unia rond discriminatie op basis van seksuele oriëntatie niet verminderd. Unia wordt vooral gecontacteerd voor burenruzies of conflicten in de publieke ruimte (verbale en zelfs fysieke agressie). En we mogen ook de ‘dark numbers’ niet uit het oog verliezen: vormen van discriminatie die niet gesignaleerd worden door holebi’s of die niet vermeld worden door politieagenten als verzwarende omstandigheid in een proces-verbaal. Er is nog een lange weg te gaan van de wet naar de praktijk!

Meer informatie over discriminatie omwille van seksuele oriëntatie.